دارکلایت (نور پنهان) به نوری گفته می‌شود که آن ‌قدر از منبع تولیدکننده‌اش جداست که به سختی می‌توان منبع نور را پیدا کرد.

در اصل نور را می‌بینید، اما منبع آن را نه، مگر اینکه مستقیم زیر منبع نور بایستید و به آن نگاه کنید. این نور به فضا حال و هوای طبیعی‌تری می‌بخشد، چرا که قادر به دیدن منابع نوری مصنوعی نیستید، از این رو این‌گونه نورپردازی‌ها برای چشم آزاردهنده نیست.

به جای اینکه محیط‌های روشن و مملو از نور داشته باشیم، با استفاده از نورهای پنهان می‌توانیم نورپردازی ملایمی ایجاد کنیم که در آن کسی به‌راحتی متوجه نشود که نور‌ها از کجا می‌آیند. با کمک این نورپردازی‌های ملایم، به‌ویژه در کنار نورهای غیرمستقیم می‌توان فضایی با نوری طبیعی و خوشایند ایجاد کرد. چارۀ این کار استفاده از نورهای پنهان است.

میدان دید عادی در نمودار زیر نشان داده شده است. ناحیۀ مرکزی ناحیه‌ای را نشان می‌دهد که چشم تصویر هر شی به واضح‌ترین شکل ممکن می‌بیند. هر فرد معمولی ​​دارای دید افقی محیطی تقریباً 90 درجه است. درحالی‌که دید عمودی محیطی افراد کمتر از 60 درجه است.