خانه تقریب

خانه تقریب سعی دارد با بازگشت به ریشه علایق انسان و نزدیکی به طبیعت کیفیت متفاوتی از زندگی شهری را به تجربه در آورد. خانه ای که آلترناتیو دیگری از تجارب سکونت انسان در طبیعت مثل خوابیدن زیر آسمان و تماشای ستارگان و یا تماس نزدیک با درختان و پرندگان را  بازسازی کند. در سال های اخیر با از بین رفتن بخش عمده ای از باغ های تهران، پرندگان که از گذشته با انسانها ی شهرنشین همزیستی داشته اند، فضای مطلوب زندگی در شهر را از دست داده اند.

در این پروژه  فضای سبز عمودی در وجه بیرونی ساختمان  به همراه درختانی که روی نما و بام کاشته میشوند، در کنار بافت چوبی نما، اکوسیستمی طبیعی می سازند که میتواند مطلوب پرندگانی باشد که در فضای آلوده شهر جایی برای استراحت ندارند. صوت پرندگان، بعد دیگری به ابعاد فضای معماری اضافه می کند. دیوار گیاهی از حیاط پایینی تا فضای بام سبز بالا میرود. این دیوار فضای سبز حیاط را به باغچه ای روی بام متصل می کند. بدین ترتیب وجه بیرونی ساختمان از قاعده یک نمای دو بعدی خارج می شود. در طرفین فضای سبز نما تراس هایی مشرف بر دیوار سبز قرار دارند. فضایی که تماشای منظره خیابان و باغ مجاور آن را در یک تراس خصوصی بدون مشرف میسر می کند. بافت چوبی متحرک تراس ها ضمن کنترل نور آفتاب، محدوده خصوصی تراس را تعریف می کند.

واژه تقریب در نام این پروژه مفهومی است مرتبط با خاصیتی که در آثار هنری و صنعتگری ساخته دست بشر وجود دارد. همان خاصیتی که باعث می شود آثار ساخته دست انسان منحصر به فرد و تکرار ناپذیر باشند. این مفهوم در مقابل دقت ماشینی و تکرار پذیری در تولیدات صنعتی و کارخانه ای به کار گرفته شده است.

برگرفته از دفتر معماری حبیبه مجد آبادی