آشتی میان شهر و شهروند ضرورتی انکارناپذیر است. شهر و گذرهای آن صرفا محل عبور نیستند، بلکه بستری برای زندگی و تعامل به شمار می‌آیند. با توجه به کمرنگ شدن این مفهوم در شهرهای امروزی و حضور شهروندانی که با استفاده از خودرو تنها در پی رسیدن سریع به مقصد هستند، این پروژه بر تقویت پیوند میان شهر (گذر)، کافه و شهروند (درگذر) متمرکز شده است. همچنین، مجاورت پروژه با چند مرکز اجتماعی و حضور پرتعداد شهروندان در این فضا، اهمیت این ارتباط را دوچندان کرده است.

در مراحل اولیه طراحی، تلاش شده است تا با بررسی نحوه جانمایی و ایجاد تجربه‌های فضایی متنوع، نه‌تنها نیازهای پروژه تأمین شود، بلکه ارتباطی معنادار میان لایه‌های مختلف فضا شکل گیرد و لذت حضور در آن افزایش یابد.

راه‌حل معمارانه‌ی ارائه‌شده برای تحقق این هدف، ایجاد فضایی بینابینی میان کافه و شهر تحت عنوان حیاط است. این حیاط به‌عنوان نقطه‌ی اتصال میان فضای عمومی و خصوصی، بستری برای تعامل، مکث و تجربه‌ی حضور شهری فراهم می‌کند.

معمارمسئول: مهرآسا چمنی